Anne de Clercq regisseerde bekende televisieseries als Floor Faber, Julia’s Tango, De co-assistent en Feuten. Ook regisseerde ze onder andere commercials voor Coca Cola Light, Albert Heijn, Nike en diverse videoclips voor Nederlandse artiesten zoals Carice van Houten, Di-rect en 16DOWN. Op dit moment is haar eerste speelfilm Jack bestelt een broertje in de bioscoop te zien en is Westwing uitgenodigd om een kijkje te nemen in haar ouderlijk huis, waar de film op is geïnspireerd.
De film: Jack bestelt een broertje
Jack heeft twee moeders, is enig kind en kan totaal niet alleen zijn. Jack zijn grootste wens is dan ook een broertje. Maar dit broertje komt er maar niet, hoe vaak hij zijn moeders er ook om smeekt. Als hij ontdekt dat zijn moeders hem via internet hebben besteld, besluit hij om zelf op onderzoek uit te gaan en te zoeken naar een nieuw gezinslid.
Heb je de titel van de film zelf bedacht?
“Ja, de film is geïnspireerd op mijn eigen leven. Ik woon samen met mijn partner Marika en haar dochter van acht. Tegenwoordig zijn er allemaal verschillende gezinsconstructies en ik wilde graag een film over dit onderwerp maken. Ik wilde een film maken over een serieus onderwerp, maar dan wel met veel humor. Zelf ben ik opgegroeid in dit grote huis met twee gezinnen en daar is de woonconstructie in de film op gebaseerd. Je woont samen, maar ook weer alleen. In de film is de gang van mijn ouderlijk huis veranderd door een gat in de heg, en zo hebben we hetzelfde gevoel gecreëerd. Het hele verhaal heb ik samen met Anne Barnhoorn geschreven en ik ben blij met het uiteindelijke resultaat.”
Hoe voelt het om op te groeien in een huis met twee families?
“Ik vond het fantastisch! Thuis was er zoveel te beleven. Naast een andere familie woonden er op de bovenverdieping ook allerlei bewoners. Na school ging ik vaak kijken of de buurjongetjes er waren en dan gingen we overal op bezoek. Zo woonde er een vrouw met een slang en een half armpje, een fysiotherapeut en een man die geen Nederlands sprak. Er woonden allemaal gekke, inspirerende maar bovenal leuke types. Ging er eentje weg dan kwam er weer eentje bij. Doordat ik ben opgegroeid met veel mensen om me heen, kan ik nu nog steeds niet alleen zijn. Er zijn altijd wel mensen om me heen te vinden.”
Wist je meteen al welke acteurs je wou gebruiken voor deze film?
“Voordat er één letter op papier stond wist ik al dat Jelka van Houten en Georgina Verbaan de moeders moesten spelen. Zij zijn heel grappig en kwetsbaar tegelijkertijd. Ze hebben iets tragisch over zich en ik ben ongelofelijke fan van hun allebei. Ook Jack had ik al meteen in mijn hoofd. Hij is de zoon van één van mijn beste vriendinnetjes. Het is een authentieke en super gevoelige jongen. We hebben hem gecast bij het castingbureau zonder dat ik erbij was om te zien wat het castingbureau vond en ook zij waren ook meteen verkocht. Daarnaast heb ik wel een vaste groep acteurs en een crew waar ik heel graag en vaak mee samenwerk.”
Kan je me vertellen waarom de sfeer van je ouderlijk huis zo goed bij de film aansluit?
“De film en het huis hebben dezelfde sfeer. Ik voel me het lekkerst in mijn ouderlijk huis. Het huis is weg van alle drukte van de stad en hier kan ik me volledig opladen. Ook ontstaan hier de meeste ideeën. De stijl en de sfeer van alle locaties van de film zijn hieruit voortgevloeid.”
Kan je de stijl van dit huis omschrijven?
“Warm en inspirerend. Het huis leeft en dat gevoel probeer ik ook in de film terug te vinden, zelfs in de kleding. Niemand mag iets nieuws aan in de film. Alle kleding is handgemaakt of oud. Zo blijft de film puur en dat voel ik in dit huis van mijn ouders ook heel erg.”
Leukste herinnering aan dit huis?
“Naast de twee gezinnen woonden er boven in het huis ook allerlei creatieve mensen. Zo woonde er een man uit Afrika dat geen Nederlands sprak. Hij leerde mij trompet spelen en ik leerde hem Nederlands. Wat mij ook heel erg is bijgebleven zijn de sinterklaasoptochten. Elk jaar kwam Sint met de boot aan en renden alle kinderen uit het dorp naar ons huis om hier Sinterklaas te vieren.”
Sluit de stijl van het huis van je ouders aan bij je eigen stijl?
“Ik heb vrijwel dezelfde smaak als mijn ouders. Zelf woon ik in een oud Jordanees huis, waar veel beelden van mijn moeder en grootmoeder in staan. Er zit leven in mijn huis en net als mijn ouders houd ik van kleur. Ik houd niet van felle kleuren, maar van verzadigde kleuren. In de filmlocaties van Jack bestelt een broertje zie je dat ook terug. Mintgroen, oudroze en faalgroen. Naast dat de locaties kleur moeten hebben zorg ik er ook voor dat alle karakters een bepaald soort kleurenspectrum krijgen.”
Dieren in brons by Barbara de Clercq (http://www.barbaradeclercq.nl)
Wat is je favoriete kamer in dit huis?
“De keuken. De keuken is de plek waar iedereen altijd samen komt. Iedereen leeft zijn leven, maar met etenstijd komt iedereen weer samen aan de keukentafel. In deze ruimte worden er ook vaak etentjes gehouden. Een plek dat me heel dierbaar is.”
Waar haal je je inspiratie vandaan?
“Ik haal vaak inspiratie uit mijn eigen leven Ik werk vaak in opdracht, maar ik geeft er toch wel mijn eigen draai aan. Mensen vragen mij voor een bepaald item omdat ik een eigen handtekening heb. Ik houd van een bepaald soort imperfectie, werk met een bepaald soort mensen en gebruik een bepaald soort kleuren. Ik ben op het moment met vier filmprojecten tegelijkertijd bezig en deze zijn allen geïnspireerd op dingen die ik heb meegemaakt. Verder kan ik me ook wel laten inspireren door naar films en tentoonstellingen te gaan.”
Wat vind je leuk aan regisseren?
“Een verhaal vertellen. Ik vind alle stappen in het maken van een item even interessant. Als ik in de ene fase zit verlang ik al naar de volgende fase en ga zo maar door. Het is het meest fantastische moment wanneer iets af is, dat je er naar kijkt en dat er een ziel in zit.“
Toekomst?
“Nog meer films maken en steeds meer zoals ik het echt wil. Ik zou graag steeds meer de ruimte willen krijgen om er iets moois van te maken. Niet alleen qua budget, maar ook qua tijd waarin een film compleet af moet.”
Waarom moeten wij straks naar de bioscoop voor deze film?
“Ik denk dat het een hele leuke, lieve film is. Voor kinderen heel leuk, maar ook voor volwassenen dankzij alle grapjes. Ik ben ook van mening dat het belangrijk is dat er een film is gemaakt over dit onderwerp, mét humor.”
